Jan Sztaudynger

Jan Sztaudynger (1904-1970)

Poeta, satyryk, fraszkopisarz,tłumacz, teoretyk lalkarstwa.
Wychował się w Krakowie. W 1923 roku ukończył studia pedagogiczne, a w 1924 uzyskał tytuł doktora filozofii.
Debiutował w 1923 roku.
Sztaudynger był nauczycielem gimnazjalnym w Dębicy, Bydgoszczy, Poznaniu. Po wojnie mieszkał w Lublinie, Łodzi, Szklarskiej Porębie, Zakopanem.
Rodzina : żona Zofia, dzieci : Anna i Jan Jacek.

Sztaudynger znany jest przede wszystkich z fraszek, które dały mu niezwykłą popularność. Fraszki cechowała afirmacja życia i lekkość.
Autor był bardzo lubiany i oblegany podczas spotkań z czytelnikami.
Przez 26 lat lat Sztaudynger chorował na czerwienicę. Sale szpitalne zamieniał w skład swoich domowych książek.

Wydano kilkanaście wyborów jego książek. Moimi ulubionymi są :
"Nie tylko "Piórka". Fraszki, wiersze, bajki",
"Szczęście z datą wczorajszą",
"Chwalipięta, czyli Rozmowy z Tatą".

Fraszka Sztaudyngera o żonie:
"-Ja byłem zwierzę. Ona święta.
Ale szeptała: - Lubię zwierzęta."

Anegdota:
Pewnego razu Dorotka (córka Anny) zdziwiła się: - Dziadziu, ty piszesz takie śmiesznoty.
Nazwę tę nosi jeden ze zbiorów fraszek.

Marek Błachowski

Dwie fraszki :

"Pierwsze pytanie"
Kiedy stworzył Bóg Adama,
On zapytał się : - A dama?

***

Naga to ona nie była wcale,
Miała pończochy i korale !

***
Szumi las...Ma czas.

***
Dobrane towarzystwoŁajno do łajna,To fajnaFerajna.

***

Skarga zmiętegoŻycie mnieMnie

***

RemanentNa jaw wyszły mu trzy manka,W cieniu - piękna utrzymanka

***

Pytanie do pieskaPiesku, w jakim kolorzeZałożyć ci obrożę?